Goedemorgen of goedenmorgen?

Is het goedemorgen of goedenmorgen?

De juiste spelling is goedemorgen.

Het ontstaan van goedemorgen

Het woord goedemorgen is ooit begonnen als goedenmorgen, maar de n is na verloop van tijd verdwenen. Dat komt doordat deze klank in de uitspraak bijna niet te horen is. Mensen zeiden goedemorgen, zonder de n uit te spreken, en gaandeweg is de spelling daaraan aangepast.

Hetzelfde is gebeurd met andere begroetingen: ooit schreven we ook goedenmiddag, goedenavond en goedennacht.

En goedenavond / goedendag dan?

Goedenavond en goedendag zijn de enige twee vormen waarin de n wel is blijven staan. Ook dit heeft weer met de uitspraak te maken. In goedenavond komt na de n een klinker. Dit zorgt ervoor dat de n-klank duidelijk te horen is. En daardoor zijn mensen minder geneigd om deze letter weg te laten bij het opschrijven.

Bij goedendag volgt na de n-klank een d-klank. Beide klanken vorm je vóór in de mond, met je tong tegen je tanden. Dat is waarschijnlijk de reden dat ook hier de n is gebleven: het kost weinig moeite om na de n de d te laten volgen. Uiteindelijk komen taalveranderingen vaak voort uit efficiëntie. Of luiheid, zo kun je het ook noemen.

Zo spel je de begroetingen

De juiste spelling van deze begroetingen nog even op een rij:

  • goedendag
  • goedemorgen
  • goedemiddag
  • goedenavond
  • goedenacht